गाउँलेले खने ८ किलोमिटर सडक

म्याग्दी , ३० चैत । प्रसंग, २०६७÷०६८ सालको हो । बेनी–बरंजा हुदै झाक्रेपानी कृषि सडक खुल्ने योजना बन्यो, जिल्ला विकास समितिमा । आफ्नो गाउँलाई सडकले नछुने भएपछि महेश–धापुङबासीले जिविस र गाविसमा निरन्तर दबाब दिए । तर, दुबै निकायबाट उनीहरुको त्यो माग सुनुवाई हुने अवस्था आएन् । तैपनि हिम्मत हारेनन्, धापुङबासीले । अहिले गाउँसम्मै सर्रर गाडी गुड््छ । यो कसरी संभव भयो ? महेश–धापुङका अगुवा प्रेम चोचाङ्गी भन्छन्, ‘हामीलाई जसरी पनि गाउँसम्म बाटो चाहिएको थियो । कतैबाट सहयोग नपाउने भएपछि हामीले प्रतिघर ५ हजार रुपैयाँका दरले चन्दा उठाउने र श्रमदान गर्ने निर्णय ग¥र्यौँ । सोही अनुसार बाटो खन्यौ ।’ बरंजाको केन्द्र दहबाट कृषि सडक झाक्रेपानी सोझिन्छ ।
धापुङबासीले त्यहीबाट सामूहिक लगानीमा ८ किलोमिटर सडक खनेर गाउँसम्म सडक पु¥याएका हुन् । बाटो खन्न गाउँका युवाहरु राती दुई बजेसम्म खटिएको र महिलाहरुले उनीहरुलाई खाजा र खानाको व्यवस्था गरेको अगुवा चोचाङ्गीको भनाई छ । ‘यो सडकमा सरकारी पैशा भने छदै छैन्, बाटो बनेपछि गाउँसम्मै गाडी आईपुग्छ । मर्दापर्दा हामीलाई धेरै सहज भएको छ’, उनले भने । अहिले मंगला गाउपालिका–५ पर्ने महेश–धापुङमा १०९ धरधुरी बसोवाश छ । मगर समुदायको बाहुल्य बसोवाश रहेको गाउँ सम्म सडक ल्याउन प्रवासमा रहेका स्थानीय युवाहरुले पनि उत्तिकै सहयोग गरेका छन् ।
‘गाउँसम्म सडक ल्याउन सरकारले सहयोग नगरेपछि, यो कुरा प्रवासमा रहेका दाजुभाई पनि भन्यौँ । कतार, साउदी अरब, मलेसिया लगायतका देशबाट ५ लाख रुपैयाँ भन्दा बढी सहयोग प्राप्त भएको छ’, स्थानीय युवा उमेश विकले भने, ‘गाउँको एकताले नै यो संभव भएको हो । सरकारको मुख ताकेर मात्र हुदैन् । त्यशो गरिएको भए अझै दश बर्ष लाग्न सक्थ्यो गाउँमा गाडी चल्न ।’ महेश–धापुङ भौगोलिक हिसाबले बरंजा क्षेत्रकै दुर्गम मानिन्छ तर, तरकारी, आलु र सुन्तला उत्पादनका दृष्टि यो पकेट क्षेत्र हो । गाउँसम्म सडक पुगेपछि सबैभन्दा सहज यहाँका गृहिणी र व्यवसायिक किसानहरुलाई भएको छ । धापुङकै लागि भनेर बेनीबाट दैनिक रुपमा जीप छुट्छ । गाउँमा उत्पादित सुन्तला, सिमी, तरकारी नियमित रुपमा बजार निर्यात हुन्छ ।
‘बजारबाट समान र यहाँको तरकारी बजार पठाउन हामीले समस्या छैन । पहिला भोकेरै बजार लैजाँदा कुहिने डर हुन्थ्यो, बिक्री पनि हुन्थेन्’, महेशका अगुवा महिला नरमायाँ पुनले भनिन् । धापुङबासीको चाहना अब बागलुङको अर्गल सम्म सडक जोड्नु र खनेका सडकलाई फराकिलो बनाउनु हो । ‘त्यसका लागि योजना पनि बनाएका छौँ तर, अब सरकारले पनि हेरिदिनुप¥यो’, स्थानीय युवा उमेशको माग छ । तत्कालीन बरंजा गाविसका सचिब गोविन्द जिसीले दुई गाउँका स्थानीयले आफ्नै पहलमा सडक बनाएको बताए । ‘मर्मतसम्भार गाउलेले नै गरिरहेका छन् । सडकको स्तर पनि राम्रो छ’, अहिले गाउँपालिका अन्र्तगत वडा सचिब रहेका जिसीले भने, ‘स्थानीय तह कार्यान्वयनमा आएको छ, बजेटको आकार पनि बढ्छ, अब उहाँहरुको माग सुनुवाईका लागि पहल हुनेछ ।’